Skusiłam się na ten film dopiero dzisiaj, ponieważ nie bardzo przepadam za dramatami. Dzisiaj miałam ochotę trochę się wzruszyć i może uronić łzę lub dnie. Ten film nie trafił do mnie, nie zapłakałam ani razu i przez pierwszą połowę filmu czekałam aż się w końcu rozkręci. Może jakby pokazali więcej wspomnień o żonie i córkach a nie tylko 2 sekundy dziewczynek w korytarzu i żonę szykującą się w łazience. Na moje Sandler nadaje się tylko do komedii, nie przekonała mnie jego gra i nie bardzo potrafiłam się wczuć w jego ból. Mimo wszystko 6/10, bo Don zagrał rewelacyjnie.

To że nie potrafiłaś się wczuć w czyjś ból to Twoja brocha :P I nie odnosi się w 100 % do gry aktorskiej, aktor nie przekonuje tylko imituje... Czasem lepiej czasem gorzej. Moim zdaniem bardzo dobra kreacja. To czy coś będzie wzruszające czy nie w dużej mierze zależy od wrażliwości i wyobraźni odbiorcy. Nie zrozum mnie źle bo nie krytykuję Twojego zdania, jedynie go nie podzielam :)

Zgadzam się z Twoją opinią. Sandler swoją grą nie przekonał mnie ze przeżywa ogromny dramat. Szczególnie "placzliwy" głos od razu kojarzył mi się z jego komediowymi rolami. A pokazał ze potrafi zagrać, na przykład w "klik. I robisz co chcesz". Scena pożegnania z ojcem czy cała rodzina tu mi r ych emocji niestety zabrakło.

To prawda najlepsza z jego ról inne filmy z jego udziałem mają żenujący humor i wszędzie gra fajtłapowatych głupków

Na film "Zabić wspomnienia" wpadłam dopiero dziś wieczorem. Trochę przypadkiem, po obejrzeniu "Lewego sercowego".
Sandler zaimponował mi. Lubię surrealistyczne klimaty. Film "Zabić wspomnienia" kręci się wokół wypartej ze świadomości tragedii. Nie przeżytej traumy. Wspaniały, kameralny film. To lubię.