Elvis Costello

Z wykształcenia jest informatykiem.

Od 2014 r. jest wokalistą oraz gra na gitarze, gitarze basowej, ukulele i instrumentach klawiszowych w zespole The New Basement Tapes.

Wydał następujące albumy:
- 1977 r. - "My Aim Is True";
- 1978 r. - "This Year's Model" (z The Attractions);
- 1979 r. - "Armed Forces" (z The Attractions);
- 1980 r. - "Get Happy!!" (z The Attractions);
- 1981 r. - "Trust" (z The Attractions), "Almost Blue" (z The Attractions);
- 1982 r. - "Imperial Bedroom" (z The Attractions);
- 1983 r. - "Punch the Clock" (z The Attractions);
- 1984 r. - "Goodbye Cruel World" (z The Attractions);
- 1986 r. - "King of America" (z The Attractions i Confederates), "Blood & Chocolate" (z The Attractions);
- 1989 r. - "Spike";
- 1991 r. - "Mighty Like a Rose", "G.B.H." (z Richardem Harveyem);
- 1993 r. - "The Juliet Letters" (z Brodsky Quartet);
- 1994 r. - "Brutal Youth";
- 1995 r. - "Kojak Variety", "Jake's Progress" (z Richardem Harveyem);
- 1996 r. - "All This Useless Beauty" (z The Attractions);
- 1998 r. - "Painted from Memory" (z Burtem Bacharachem);
- 2001 r. - "For the Stars" (z Anne Sofie von Otter);
- 2002 r. - "When I Was Cruel";
- 2003 r. - "North";
- 2004 r. - "The Delivery Man" (z The Imposters), "Il sogno";
- 2006 r. - "The River in Reverse" (z Allenem Toussaintem);
- 2008 r. - "Momofuku" (z The Imposters);
- 2009 r. - "Secret, Profane & Sugarcane";
- 2010 r. - "National Ransom";
- 2013 r. - "Wise Up Ghost" (z The Roots);
- 2018 r. - "Look Now" (z The Imposters);
- 2020 r. - "Hey Clockface";
- 2021 r. - "Spanish Model";
- 2022 r. - "The Boy Named If" (z The Imposters).

W roku 1977 zmienił legalnie imię i nazwisko na Elvis Costello, a w 1986 na Declan Patrick Aloysius MacManus.

Jest synem trębacza jazzowego Rossa MacManusa.