Jak dla mnie serial jest w zasadzie kopią Lostów. Twórca serialu, D. Lindelof robił też losta.
I o ile Lost był czymś nowym wtedy i jedynym w swoim rodzaju... to Leftovers budzi moje mieszane uczucia.

W Loście motywem przewodnim było tytułowe zagubienie. Wszyscy bohaterowie byli na swój sposób zagubieni. I na wyspie i w życiu.

Tutaj motywem przewodnim jest strata - tytułowe pozostawienie.

Mamy cały arsenał środków, stosowanych wcześniej w Lostach:

1) Przeplatanka miedzy teraźniejszością, przeszłością i przyszłością... przetykana nawet podobnym motywem dźwiękowym ;ppp

2) Motywy nadprzyrodzone - i tu i w Loscie bardzo mocno obecne.

3) Motywy super zaawansowanych technologii.

4) Motyw sekty, fanatyków, których motywów działania nie znamy (popatrzcie na białych palaczy i The Others z losta).

5) Motyw człowieka wiary (John Locke i pastor tutaj).

6) I najważniejsze - motyw rozważań nad ludzkimi zachowaniami w obliczu straty. Celowe nie dawanie odpowiedzi. Nęcenie widza wątkami sci fi lub fantasy. Które oczywiście nie są wyjaśniane później.

I szczerze... gdyby Leftovers było pierwsze - podobałoby mi się.
Ale nie jest.
Mam poczucie, że Pan Lindelof dwa razy wziął kasę za to samo.

Karmi nas tymi samymi motywami i wątkami tylko w innych konfiguracjach i scenografii.

Całość ma oczywiście być metaforą do rozważań o stracie i radzenia sobie znią. Na różne sposoby... tyle, że dla mnie jest to mocno przekombinowane. Nie chce mi się nawet szukać interpretacji tego całego miksu, który nam zaprezentowano.

Ja tego nie kupuję.